Παράδεισος Νέστου, ο. Τόπειρος, η.
Νέα Καρβάλη, η. Ακόντισμα, το.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
99
29. Παράδεισος Νέστου, ο.
Τόπειρος, η.
Στα ανατολικά του χωριού Παράδεισος, στην διασταύρωση
της αρχαίας Εγνατίας οδού με τον Νέστο ποταμό και στη δυ-
τική όχθη του, ιδρύθηκε στις πρώτες δεκαετίες του 1ου μ.Χ.
αι. η Τόπειρος, που υπήρξε επισκοπή κατά την παλαιοχρι-
στιανική περίοδο. O Προκόπιος παραδίδει ότι η πόλη ήταν
οχυρωμένη όταν την πολιόρκησαν και την κατέστρεψαν το
549 βάρβαροι επιδρομείς και ότι μετά από την καταστροφή
της ο Iουστινιανός A΄ (527-565) ανοικοδόμησε τα τείχη της
και κατασκεύασε διατείχισμα από την πόλη μέχρι τον ποταμό
για να ενισχύσει τον έλεγχο της ζεύξης του Νέστου. Το όνο-
μά της κατά τη βυζαντινή περίοδο είναι άγνωστο. Ο Εβρε-
νός γράφει το 1373-1374 ότι βρισκόταν στην απέναντι όχθη
του Νέστου. Μετά την τουρκική κατάκτηση εγκαταλείπεται. Η
πόλη έχει σχήμα ακανόνιστου τραπεζίου. Σώζονται τμήματα
τειχών και πύργων. Οι γωνιακοί πύργοι είναι κυκλικοί, οι εν-
διάμεσοι τετράπλευροι. Στην οχύρωση αναγνωρίζονται φά-
σεις της ρωμαϊκής και της ιουστινιάνειας περιόδου, του 7ου
αιώνα, της μέσης και της ύστερης βυζαντινής περιόδου. Έχει
ανασκαφεί μερικώς παλαιοχριστιανική βασιλική με μετασκευ-
ές της βυζαντινής περιόδου. Από τον χώρο προέρχονται αρ-
χιτεκτονικά μέλη, κεραμική και νομίσματα παλαιοχριστιανι-
κής και βυζαντινής περιόδου. Στην πλαγιά βορείως της πό-
λης, όπου και το ρωμαϊκό νεκροταφείο, εκτείνεται νεκροτα-
φείο παλαιοχριστιανικής περιόδου. Στο ύψωμα των Πετρω-
τών, ψηλότερα από το νεκροταφείο, σώζονται λείψανα πα-
λαιοχριστιανικής βασιλικής με ψηφιδωτό δάπεδο και αρχιτε-
κτονικά μέλη.
30. Πετροπηγή, η.
Τετράπλευρος σταθμός της Εγνατίας με τετράγωνους πύρ-
γους στις γωνίες και πύλη στη νότια πλευρά. Η παλαιότε-
ρη φάση του τείχους στο σταθμό της Πετροπηγής χρονολο-
γείται στον 10ο αι. Επεμβάσεις και επισκευές που δεν άλλαξαν
–σε γενικές γραμμές– την έκτασή του αποδίδονται στο α΄
μισό του 14ου αι.
31. Νέα Καρβάλη, η.
Ακόντισμα, το.
Στα ανατολικά του σύγχρονου οικισμού πάνω σε λόφο λείψα-
να οχυρωματικού περιβόλου, πιθανώς του Aκοντίσματος. Η
οχύρωση χρονολογείται ίσως στον 4ο ή 5ο αι.
29. Παράδεισος Νέστου, ο οχυρός περίβολος, κάτοψη
