Κως, η.
Κως, η.
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ
399
και φαίνεται ότι είχε ευρεία ακτίνα επιρροής στα κοντινά νησιά
και στις πόλεις της απέναντι ακτής της Μικράς Ασίας. Αρχιτε-
κτονικά παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με τα μνημεία των
ανατολικών νησιών του Αιγαίου και της Μικράς Ασίας (έλλειψη
τριβήλου, συχνή απουσία αιθρίου, παρόμοια τυπολογία βαπτι-
στηρίων), χαρακτηριστικό που παρατηρείται και στον πλούσιο
γλυπτό τους διάκοσμο.
Μετά τη λαίλαπα των συστηματικών ναυτικών αραβικών επι-
δρομών του 7ου αι., οι οικισμοί ερημώνονται ή συρρικνώνονται
και αναπτύσσονται νέες εγκαταστάσεις σε ασφαλέστερες θέ-
σεις, κυρίως σε ορεινά, φυσικά οχυρωμένα σημεία. Στα τέλη
του 11ου αι. ο όσιος Χριστόδουλος ο Λατρηνός έρχεται από
τη μικρασιατική Στρόβιλο στην Κω και ιδρύει τη μονή της Πα-
ναγίας των Καστριανών και ένα κάστρο στο Παλαιό Πυλί (4).
Στο λόφο του οικισμού διατηρούνται τμήματα της οχύρωσης
από τη βυζαντινή περίοδο και τα χρόνια της Ιπποτοκρατίας κα-
θώς και ο πυλώνας του κάστρου, που χρονολογείται στα τέλη
604. Κως, Άγιος Νικόλαος των Φτωχών, τοιχογραφία
604. Κως, Πυλί, πύλη του κάστρου
604. Κως, Πυλί, κάστρο
604. Κως, Πυλί, Παναγία των Καστριανών
