Η αποκλειστική σχεδόν χρήση των υπόγειων νερών για την κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων υδρευτικών και αρδευτικών αναγκών οδήγησαν στην υπερεκμετάλλευση τους καθιστώντας το στα περισσότερα νησιά ως ένα φυσικό πόρο σε ανεπάρκεια.

Σε μια περίοδο που όλοι φαίνεται να συνειδητοποιούμε την δραματική αλλαγή στις κλιματικές συνθήκες που κάνουν τα φυσικά φαινόμενα έντονα στα νησιά μας εξακολουθούμε να απαιτούμε μεγαλύτερες ποσότητες νερού και η ζήτηση να είναι δυσανάλογα αυξανόμενη εν σχέση με την αύξηση του πληθυσμού αλλά και του τουρισμού (τα τελευταία 5 χρόνια σε πολλά νησιά σχεδόν τριπλασιάστηκε π.χ. Σύμη Πάτμος Λειψοί κ.λ.π.).

Για το λόγο λοιπόν αυτό θα πρέπει να γίνουν  συντονισμένες παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα ώστε να συμβάλλουμε  στην επίλυση του υδατικού προβλήματος των νησιών.

Οι δυνατές παρεμβάσεις :

• Εγκατάσταση μονάδων αφαλάτωσης. Με τις νέες τεχνολογίες η τιμή ανά παραγόμενο κυβικό μέτρο νερού έχει ελαττωθεί πολύ. Επίσης η  εκμετάλλευση των υφάλμυρων νερών στις μονάδες αφαλάτωσης (π. χ. Χίος) μειώνει κατά πολύ το κόστος παραγωγής.
• Βελτίωση των υποδομών με αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων δικτύων για να περιορισθούν οι απώλειες (έως και 405%).
• Σωστή διαχείριση του μεταφερόμενου νερού. (με υδροφόρες)
• Κατασκευή μικρών φραγμάτων ανάσχεσης για την ενίσχυση του υδροφόρου ορίζοντα.
• Κατασκευή λιμνοδεξαμενών και κυρίως να γίνει αξιοποίηση αυτών που ήδη έχουν κατασκευαστεί